To the one I love .... จับมือกันไว้แล้วไปสู่ฝัน

.เหมือนถูกทิ้งห่างออกไปเรื่อยๆ

คำ ความรู้สึกนี้แหละที่เป็นจุดเริ่มต้น

ที่ทำให้ฉันคิดต่อๆมา จนมาคิดแต่งออกมาเป็นนิยายเรื่องนี้

แล้วก็เลยให้ชื่อเรื่องว่า To the one I love ที่เป็นชื่อซีรี่ญี่ปุ่นที่ดูมา

>To the one I love...แด่เธอ ด้วยดวงใจ<

เพราะดูซีรี่ส์เรื่องนั้นแหละเลยได้เจอกับคำว่า เหมือนถูกทิ้งห่างออกไปเรื่อยๆ

เฮ่อ ก็ฉันตอนนี้เป็นอย่างนั้นแหละ

มันโดนใจไปเต็มๆ มันเจ็บจำจนคิดว่าต้องเริ่มทำอะไรสักอย่างแล้ว แล้วก็เลยคิดมา มาทำออกเป็นนิยายเรื่องนี้

อยากจะส่งต่อให้คุณในแบบนิยายที่เป็นความฝันฉัน ได้เขียนบอกออกมาเป็นนิยายคือสิ่งที่ฉันรัก ฉันหวัง

แต่ต้องรีบทำก่อนที่มันจะไม่ทัน

และเพราะได้ยินนี่ด้วย...

คนเราทุกคนคือคนที่ขึ้นรถไฟไปพร้อมกับแบกเอาความฝันมาด้วย

 แต่ระหว่างทางกันความฝันนั้นแสนยาวนาน....

พวกเราอยู่ที่สถานีของวันนี้ เพื่อรอเปลี่ยนขบวน

เราต้อง มารอเปลี่ยนขบวนรถระหว่างขบวนของเมื่อวานกับขบวนของพรุ่งนี้

แต่ว่า ถ้าหากตกรถไฟแล้วล่ะก็... .........

ถ้าหากตกรถไฟแล้วล่ะก็... นั่นสินะ ถ้าหากตกรถไฟ ไม่ทันแล้วล่ะก็แย่เลย

งั้นเลยทำให้ต้องมีใครสักคนสิ ต้องมีใครที่จะร่วมทางไปด้วยช่วยกัน ต้องมีใครสักคนมาช่วยเตือนกัน

แล้วมันก็กลายเลยต้องเป็นนิยายรักไปซะ

ที่แม้ว่าตัวฉันเองไม่รู้มีเรื่องเกี่ยวกับความรักมาก ไม่มีใครสักที่เป็นคนคนนั้นอยู่ด้วยจริง เอ้ แต่ว่าทุกคนมันน่าจะมีนะ ฉันก็คงมี...มั้ง

อย่างที่เค้าว่า... ที่พอได้คิดถึงใครสักคน ได้แต่คิดถึงเค้า

ได้แต่คิดว่าจะทำอะไรเพื่อเค้า อยากทำอะไรช่วยเค้าเสมอนั้นคือเป็นความรักแล้ว...ฉันก็คงมีความรักอยู่เหมือนกันล่ะมั้ง

และก็เลยเป็นชื่อเรื่อง จับมือกันไว้แล้วไปสู่ฝัน ด้วย ที่ในนิยายนี้เป็นอย่างนั้นกัน

ขอแค่มีใครสักคนมาร่วมช่วยไป มาอยู่เคียงข้างกุมมือกันไว้แล้วก้าวไปพร้อมกัน ไปที่จุดหมายนั้นด้วยกัน

ขอเพียงเปิดใจเอื้อมมือออกมา เลื่อนเม้าท์คลิกเปิดอ่านบทความตอนต่อๆไป

บางทีในนิยายนี้ ในคำพูดของแต่ละตัวละคร ในแต่ละสิ่งที่บอกกันไปอาจเป็นกระจกสะท้อนคุณให้ได้เห็น

บางทีนิยายนี้อาจจะเป็นส่วนหนึ่งที่ไปเสริมให้คุณได้คิดต่อๆไปอย่างที่ฉันเคยได้รับมา และก็กำลังค้นหาเพิ่มต่อๆไปอยู่

แต่ว่าคำข้อคิดมากมายที่มีในนิยายนี้ฉันไม่ได้คิดเองหมดหรอก   แต่เป็นข้อความคำพูดจากที่ต่างๆที่ได้รู้มาแล้วฉันมาลองปรับใช้

จนใช้ได้ผล  มันใช่จริงๆเลยอยากบอกต่อให้คุณและคนอื่นๆได้รู้อีกมากๆเพื่อได้ลองไปใช้ช่วยกันได้ เพื่อว่าจะได้เกิดเรื่องดีๆขึ้นมาอีก

อย่างที่ฉันเองได้รู้ว่าการเขียนนิยายนี่แหละคือความฝันของฉันที่ฉันต้องทำมันให้ได้ดี   คือสิ่งหนึ่งที่ฉันรัก

เป็นความหวังของฉันที่จะทำฝันให้เป็นจริง

เข้ามาร่วมค้นหาเรียนรู้ไปด้วยกันนะ.............ก้าวกันต่อไป

ดาวปลายแถว อย่างฉัน....แค่ได้ฝันก็ภูมิใจ

.

MySpace Music Playlist at MixPod.com